Başkan Aktaş, 1371 yılından bugüne kadar  dinmeyen gözyaşı ve İmam Hüseyin sevgisi artarak devam  ediyor. Öyle bir sevgi ki : İnananlar, İmam Hüseyin  sevgisi için seve seve canlarını vermeye hazırlar, diye konuştu.

Aktaş sözlerine şöyle devam etti : "Bugün 10 Muharrem.  Bugün aşûrâ günü... Bugün, Hazreti Peygamberimizin gözünün nuru İmam. Hüseyin'in Kerbela'da şehit edildiği gündür.

''Hüseyin doğruluğa ulaştıran bir ışıktır.

Hüseyin kurtuluş gemisidir.

Hüseyin bendendir.

Ben Hüseyin’denim.

Eti etimdir... Kanı kanımdır.

Kim Hüseyin'i severse

Allah  da O'nu seveni sever ...''

Kainatın Efendisi (S.A.V) şöyle buyurmuştur: "Benden sonra size iki emanet bırakıyorum. Onlarla yolunuzu doğrultursunuz. Biri Kur'an-ı Kerim, öteki Ehli Beyt'im..."

"Benim Ehli Beyt'im, Fatma, Ali, Hasan ve Hüseyin'dir..."

Eğer kalplerinde zerre kadar iman ve Peygamber sevgisi olsaydı, Peygamber efendimizin gözümün nuru dediği Hüseyin'e kıyabilirler miydi.

Yüce Peygamberimizin buyurduğu gibi "Hüseyin'in eti etimdir, kanı kanım..."demiştir.

İmam Hüseyin, Peygamber Efendimizin torunu, anası Hz. Fatma, Babası Hz. Ali' dir.

İmam Hüseyin Ceddim, Muhammet El Mustafa’nın dinini bir ayyaşın elinden kurtarmak için yezitle  savaşmıştır.

Hangi ruh, hangi cesaret...Peygamber torununu hünharca şehit ediyor ve mübarek başını bir sırık ucuna takarak, sokaklarda dolaştırıyor.

Bu canice yapılanlar unutulur mu?

Bu yapılanları her zaman  hatırlamak için muharrem ayında matem tutularak Kerbela olayları canlandırmaya çalışılıyor.

 Evet, İmam Hüseyin bugün şehit oldu ve bütün şehitlerin de efendisi oldu.

Kerbela olayı, Allah ve Resulüne inanan ve O'nun Ehlibeytini sevenlerin yüreğinde kıyamete kadar kapanmayan bir yara olarak kalacaktır.

Kerbela’ da cereyan eden bu olaylar tüm İslam ülkelerinde gün geçtikçe Ehlibeyt sevgisini daha çok artırmakta ve yapılan haksızlıkları daha iyi analiz etmeye sevk etmektedir.

Allah ve Resulüne iman edildikten sonra Peygamber’in Ehlibeyti ve göz nuruna yapılan bu kanlı cinayetler, işkenceler; yapanlara lanet ve nefretten başka ne kazandırdı ki...