Güzin Hanım’ın WhatsApp’tan gece yarısı peş peşe gönderdiği iki fotoğrafı gördüğümde donakaldım. Cenaze töreninin ardından mezarı başında çekilmiş iki kare...  Bir yandan “Nasıl olur? Daha geçenlerde konuşmuştuk!” diye kendi kendime söyleniyor; diğer yandan da sanki başka bir yanıt alacakmışım gibi Güzin Hanım’ı arıyordum... Telefonu açar açmaz: “Sezai, İlyas hastaydı; ama hiç üstüne almazdı...” diyordu.  Duygu dolu birkaç dakikalık konuşma bittiğinde aramızdan ayrılan İlyas Ağabey’le yıllar önce karşılaştığımız anı hatırladım.

‘70’lerin ortasıydı. Kars’ta göreve başladığının ikinci günüydü. Ordu Caddesindeki günümüz PTT Başmüdürlüğü’nün eski binasının Kuranprotör salonunda tanıştık onunla. Salona girdiğimde Aydemir Ağabey’le [Kandemir] birlikteydiler. Kolları sıvanmış, göz alıcı bir kırmızı gömlek vardı sırtında. Arkaya taranmış dalgalı simsiyah saçlarıyla, dikkat çekiyordu. “Pala” adıyla anılmasına gerekçe olan kara bıyıkları ona etkileyici bir görünüm kazandırmıştı. Elimi sıkarken sanki kırk yıllık dostluğun sıcaklığı vardı avuçlarında.  Hoş beşten sonra lavaboya gideceğini söyleyerek dışarı çıktı.

Aydemir Ağabey bana döndü. Her zamanki muzipliğini bir yana bırakarak son derece ciddi bir yüz ifadesiyle konuşmaya başladı: “Tehlikeli birisi... Dosyasını okudum. Erzurum ile görüştüm. Bir kavgaya karışmış. Yapılan soruşturmanın ardından açığa alınmış. Başmüdür Nevzat Bey [Nizamoğlu] müdahale etmiş. ‘İlyas’ı iyi tanırım, dürüst bir çocuktur. Mağdur olmasın. Bir şans verelim’ diyerek göreve başlatıp atamasını Kars’a yapmış.”

İlyas Dinçer, Erganiliydi. Sağlam bir karaktere sahipti. Haksızlığa tahammülü yoktu. İnandığı bir konuda asla ödün vermezdi. Ama aslında o karıncayı bile incitmeyecek kadar duygulu ve ince ruhluydu.

1960’lar Türkiye’sinin toplumsal ve ekonomik yapısı üzerine yoğun okumalar yapmıştı. Türkiye İşçi Partisi Genel Başkanı Mehmet Ali Aybar’la yolu kesişip düşüncelerinden etkilenmişti.  Tarık Ziya Bey [Ekinci], 1963’te Diyarbakır TİP il örgütünü kurduğunda partiye katılmış. Bir süre sonra çalıştığı Karayolları Bölge Müdürlüğü ile ilişiği kesilmişti. 12 Mart 1971’den sonra da Erzurum PTT Başmüdürlüğü’nde göreve başlamıştı.

İlyas Ağabey, Kars’ı çok sevdi. Kısa süre içerisinde geniş bir çevre edindi. Arkadaşları, yakın dostları oldu. Her kesimden insanın ilgi ve sevgisini kazanmış bir dönemin renkli siması haline gelmişti. Mesai saatleri dışında genellikle Atatürk Caddesindeki sevgili Murat’ın babası Ziya Tarım’ın terzi dükkanında ya da Kafkas Eczanesinde vakit geçirirdi. 

1978’de Kars’tan ayrıldı. Yerleştiği İzmir’de meslektaşı Güzin Hanım’la evlendi. Kars’la olan bağını hiç koparmadı. Karslıların kurup yönettiği sivil toplum örgütlerine katkılar sundu.

Vefatından derin bir üzüntü duydum. Değerli eşi Güzin Dinçer, oğlu Onur Dinçer başta olmak üzere ailesine sevenlerine, dost ve arkadaşlarına, sabır ve baş sağlığı diliyorum. Allah rahmet etsin! Nurlar içinde yatsın!

Sezai YAZICI