Dünyada her yıl ocak ayının ikinci haftası ( 7- 14 Ocak ) Beyaz Baston- Körler Haftası olarak anılmaktadır. Görme engelli arkadaşların, diğer vatandaşlar gibi eksiksiz yaşam hakkını kullanabilmeleri için politikaların geliştirilmesi gerekli olmuş, gelişmiş ülkelerde bu ayrımcılığın önlenmesi konusunda başarılı çalışmalar mevcuttur. Görme engelli vatandaşlar için hissedilebilir yüzeyler oluşturulmuş, sesli yönlendirme uygulamaları kullanılmaktadır. Ülkemizde de bu alanda görme engelli arkadaşlarımızın hayatını kolaylaştıracak, yaşama daha sıkı tutunmalarını ve katılmalarını sağlamak amacıyla çeşitli çalışmalar başlatılmıştır.

Unutulmamalıdır ki her sağlam insan potansiyel bir engelli adayıdır. Empati duygusunun hâkim olması temennisiyle, görme engelli arkadaşlarımızın Beyaz Baston Haftasını kutlar, sağlık, mutluluk ve huzur dolu bir hayat temenni ederim. 

Arkadaşım Çağrı DOĞAN bu yazıyla görme engellileri tanımamız için tarafıma bu yazısıyla katkıda bulunmuştu o yazıyı sizlerle de paylaşmak istedim…

Toplumun kendisiyle barışık olmasının yolunun, toplumu oluşturan unsurlar arasındaki iletişim ve bu unsurların birbirlerini tanımasından geçtiği düşüncesinden hareketle, aşağıdaki yazıyı hazırladım.

Benimle karşılaştığınızda bocalayıp, ne yapacağınızı bilemez bir duruma düşmeyin. Aşağıdaki hususları hatırlamanız ikimiz için de yararlı olacaktır:

- Ben sıradan bir insanım, yalnızca görmemek gibi bir engelim var. Sesinizi yükseltmenize ya da bana çocukmuşum gibi davranmanıza gerek yok. Ne istediğimi yanımdaki kişiye sormayın -- “Kahvesine krema ister mi?” -- yerine bana sorun.

- Bağımsız bir şekilde yürümek için uzun bir beyaz baston ya da rehber köpek

kullanabilirim veya kolunuza girmeyi rica edebilirim. Kararı bana bırakın, ve lütfen koluma sarılmayın; izin verin ben sizin kolunuza gireyim. Yükselti ve çukurları önceden sezebilmem için sizden bir adım geride yürümem gerekir.

- Odada benimle birlikte kimin bulunduğunu bilmek isterim. Lütfen girdiğinizde konuşun. Beni başkalarıyla tanıştırın. (çocuklar dahil). Eğer çevremde kedi ya da köpek varsa, bana söyleyin.

- Bir odanın veya kabinin veya arabanın yarım açık kapısı benim için bir tehlike oluşturur.

- “görmek” gibi sözcükleri kullanmaktan kaçınmayın. Bu sözcükleri ben de kullanırım. Sizi gördüğüme sevindim, gibi.

- Bana acınmasını istemem. Ama görme engelliliği yüceltircesine konuşmanızı da istemem. Koku alma, dokunma veya işitme duyularım kör olduğum için ilerlemedi. Bu duyu organlarımı sizden daha çok kullanıyorum ve, dolayısıyla, bu duyularla sizin aldığınızdan daha fazla bilgi alabilirim -- hepsi bu.

- Eğer sizin misafirinizsem, bana banyoyu, lavaboyu, pencereyi ve hatta -- ışık anahtarını -- gösterin. Işığın açık olup olmadığını bilmek isterim.

- Eğer çok merak ediyorsanız, sizinle görme engellilik konusunda konuşabiliriz, ama bu benim için eski bir hikâye. Benim, sizin olduğu gibi, bir çok farklı alana ilgim var.

- Bir yemekte uyulması gereken kurallarla (sofra adabı) herhangi bir sorunum olmaz.

- Beni sadece kör bir adam/kadın olarak düşünmeyin. Ben yalnızca görme engeli olan bir kişiyim. Yasa sürücülerin, taşıdığım beyaz bastonu gördüklerinde, yol hakkını bana vermelerini gerektirir. Sadece görme engelliler beyaz baston taşıyabilir.

Bugün, caddelerde yalnız başına yürüyen daha fazla görme engelliye rastlıyorsunuz. Bunun nedeni sayımızın artması değil, kendi ayaklarımızın üzerinde durmayı öğrenmemizdir.