İsmet Orhan'ın kaleminden işte o yazı...

Devletin acı transferi

Ne İspanya ligi

Ne İngiltere

Ne İtalya

Ne Almanya

Ne de Brezilya ligi…

Türkiye amatör ligi…

Devlet, amatör kümedeki Kars spordan iki acı transferi gerçekleştirdi…

Birini toprağa

Diğerini dört duvara.

Biri dokuz yaşındaydı…

Erkekti…

Tecavüz edilip öldürüldü…

Mezara gömüldü…

İçim acıyor, elim titriyor…

Adını yazamıyorum…

Diğeri sapıktı, katildi…

Cezaevine gömüldü…

İkisinin de ortak özelleği vardı…

Çocuktular…

Devlet övündü, katil yakalanmıştı…

***

OYSA KARS

Türk-Kürt

Aleve-Azeri

Çerkez-laz

Arap-Malagan

Ermeni-Yahudi hatta Süryani…

Hepsini içinde barındırdı…

Özgürlüğe ve barışa gömüldü…

Birinci Cumhuriyeti kurdu…

Elli yıl CHP’ye

Sonra MHP’ye

Bir ara da AKP’ye oy verdi…

Siyasetçi

Sanatçı

Aydın

İş adamı yetiştirdi…

Kaderine terk edildi

Unutuldu…

Hizmet alamadı…

Yalnızlığa gömüldü…

Kaleden bakınca, sokaklar ve caddeler hep aynı yere çıkıyordu…

Mimariye gömüldü…

Cumhuriyetin ilk yıllarında onlarca sineması ve tiyatrosu vardı…

Kültüre gömüldü…

Eksi elli derecede soğuğa aldırmadı…

Pamuk üretti

Kaşar üretti

Bal üretti

Yaylalarda kekikli et üretti

Emeğe gömüldü…

Tarlalarda tahılın yarısını

Ahırda üç öküzün ikisini vergiye yolladı…

Dört yağız delikanlının dördünü de askere yolladı…

Sadakata gömüldü…

Gasp edildi, aşağılandı hizmet görmedi…

Ama isyan da etmedi…

Sabra gömüldü…

***

OYSA DEVLET

Kars kalesine “Orak-Çekiç” bayrağı diktirdi…

Köyleri boşalttırdı…

Halkı göç ettirdi…

Hiçbir şey vermeden çok şey alıp götürdü…

İnsanlığı

Demokrasiyi

Adaleti

Hukuku

Kültürü

Barışı

Özgürlüğü

Güveni aldı, götürdü…

Çünkü Kars’taki güzellikler Edirne’ye uzanacaktı…

Görmedi, göremedi…

Ama bir şeyi iyi gördü ve götürdü…

Akdenizden turizmin parasını

G.Doğudan uyuşturucu parasını

İstanbul’dan da ikisinin karma parasını…

Gördü ve götürdü…

Doksan yıldır,Rusya’ya bekçilik ettirdiği Kars’ın güzellikerini ,

Görmedi göremedi…

Evet

Devlet Kars’ta iki çocuğu transfer etti…

Birisini toprağa gömdü…

Birini dört duvara gömdü…

İçim acıyor…

Elim titriyor…

Dokuz yaşındaki çocuğun adını yazamıyorum…