Söz verdim mi tutarım.. Ama bu kez biraz zor bir söz vermişim ve yılbaşı geccesi Günay’da dostlarla eğlendikten sonra söz verdiğim için hiç uyumadan sabah Kars’a gitmem gerekti..

Hava şartlarından dolayı iptal olsun da uyuyayım diye dua ettim ama iyi ki dualarım kabul olmamış ve iyi ki Kars’a gitmişim.. Son yıllarda gittiğim en iyi gezi oldu, en güzel, en keyif aldığım gezi oldu.

Sevgili dostum işadamı Gültekin Güvensoy’un Kars’ta yer alan Kar’s Oteli’nin mimarisi ve sıcaklığı, Ani Harabeleri’nin içimi acıtan kimsesizliği ve bakımsızlığı, Sarıkamış’ın kristal karları, Kars’ın mert insanı ve müthiş tarihi ve tabi ki kaz eti ve lezzetleri, beni benden aldı, dünyanın en mutlu insanı yaptı.

Kars’a geçmeden önce, yılbaşı geccesi Günay’da yaşanan Orhan Gencebay ve Hülya Avşar “şaplak” konusunda iki kelime etmeden geçemeyeceğim..

Yıllar önce televizyonlarda canlı yayında yapılmış olan ve tamamen şaka yollu, masumane olay, sosyal medya da linç haline geldi!

Ne zaman bu kadar önyargılı olduk, ne zaman bu kadar bilinçsizce yargılamaya başladık anlamadım!

Nezih Günay müşterileri ve basının önünde yaşanan olayda, yıllara dayanan dostluk ve ağbilikten başka hiçbir kötü niyet olmadan sadece şaka yollu, yılbaşı geccesinin keyfine yapılmış bir olaydı..

Ama sosyal medya da öyle eleştiriler gördüm ki, ağzım açık kaldı, o insanlar adına utanç duydum! “Orhan Baba, Hülya’ya göz koymuş” diyecek kadar kendini bilmez, hadsiz yorumların olması, bazı insanların hala kin, nefret ve cahil  yaşadığının göstergesi!

Ben, 35 yıllık meslek hayatımda Orhan Gencebay kadar çok dolu, babacan, adam gibi adam, insan, ağbi, dost ve kültürlü birini görmedim.. Bir kere oturun, sohbete başlayın 5 gün kalkamazsınız..

Lütfen artık bazı değerlerin kıymetini bilelim.. Bu ister insan olsun, ister tarihi mekanlar olsun farketmez..

Bakın Kars’a gittim, en uçta, Ermeni sınırında “Ani Harabeleri” diye bir yer var ama içler acısı.. Oysa girin google okuyun Ani şehrini.. 961 yılında kurulmuş ve İpekyolu’nun geçtiğiı şehir. Lüks ve zenginlikte Konstantinopolis ile yarışan şehir.. Neler yaşanmış neler.. İçinde ne tarihi binalar, hanlar, hamamlar var ama atıl duruyor.. Daha yeni gezmeye açılmış.. Ödeneksizlikten herşey öyle yarım yamalak kalmış.. Tarihi kiliseye yıldırım düşmüş, tam yarısından binayı yıkmış geçmiş. Bina demir Konstrüksiyon alınmış ama bir daha uğrayan yok!

Harebelerde,  bu ve buna benzer 8  kilise ve bir camii var.. Ama hepsi bakımsız ve ilgisiz öyle duruyor! Oysa bu tarih, yabancı bir ülkenin elinde olsaydı, şimdi yabancı turistlerin gezi listesinde baş sıralarda yeralırdı..

Eşi vefat etmiş olan, 3 çocuklu özel güvenlik görevlisinin rehberliğinde gezdik şehri.. Müthiş anlattı herşeyi..  Bravo.. Ama tur bitince bir katalog istedim, “bir anı, hikaye kitabı” dedim.. Yokmuş.. Hiçbirşey yok.. Kim kime dum duma bir tarih duruyor orada..

Ermeni sınırında son nokta olan Ani Harabeleri’ne duble yol bile yapılmış olmasına rağmen.. Karda-kışta tertemizdi yol. Kara Yolları İşletmesi’ni tebrik ediyorum..  Ayrıca, kocaman ve modern bir havalimanı ile hergün THY direk uçuşu olmasına rağmen.. Koca bir tarih duruyor orada!!

Kültür Bakanlığı’ndan rica ediyorum, acilen Ani Harabeleri’yle ilgilensinler ve tanıtımıyla dünyanın turizm noktası yapsınlar.. Olmaması için hiçbir sebep yok.. Yeter ki istensin, yeter ki tarih, tarihe gömülmesin, kıymet bilinsin.. ‘‘