Anne ev hamını baba da hasta olunca elektrik bir göz odada yaşam savaşı veren çocukların içinde bulunduğu durum görenleri şaşkına çeviriyor.

İl merkezine 25 kilometre mesafede bulunan Hacıveli Köyü’nde uzun yıllar çobanlık yapan Celettin Uysal (41), 3 ay önce geçirdiği ani bir rahatsızlık nedeniyle beyin damarları tıkanınca yürüyemez hale geldi. Köylülerden birinin bir odalı eski evinde eşi ve 4 çocuğuyla yaşam savaşı veren Celetttin Uysal, 8 aydır da elektriksiz kalmaları nedeniyle karanlıkta yaşıyor. Ev demeye bin şahit istenen köhne damda yaşayan anne Urfagül Uysal (35) çocuklar Alev (11), Canan (9), Caner (8) ve Taner (5) baba Celettin Uysal’ın çalışamaz duruma gelmesiyle tam bir çerisizliğin içine girdiler.

Bir yanda 8 aydır yanmayan elektrikler ve çocukların fener ışığında ders çalışması diğer yandan geçim sıkıntısı baş gösterdi. Anne Urfagül Uysal, komşulardan şart ettiği elektrikli fenerle çocuklarına ders çalıştırıyor. Belli bir sürede şarj bittiği için çocuklar derslerini hızlı hızlı yapmak zorunda kalıyorlar. Evde masa olmadığından da yere uzanarak yazı yazan ve yazdıklarını fener ışığında okumaya çalışan çocuklar bu zorluklar içinde bile teşekkür ve takdirname alıyorlar. Çalışkan ve azimliler ama hayatın zorlukları bu azimlerini yer yer kırabiliyor.

GÖZYAŞLARI SEL OLUYOR

Yoklukların sıkıntısını küçük yaşlarında omuzlarına alan çocuklar yaşadıkları ortamı görüntülemeye giden gazetecilere de güçlüklü konuştular. Her soruya durdurmaya çalıştıkları gözyaşları eşliğinde cevap vermeye çalışan çocukların ağlamamak için de bir hayli zorlandılar. Tüm çaresizlikleri ve istekleri adeta bakışlarına ve duruşlarına yansıyor. Onlar elektrik ışığı altında ders çalışmak, vitamin almak ve sağlıklı bireyler olmayı arzuluyorlar. Tek istekleri ise bir ev ve babalarının sağlığına kavuşması. Çünkü babaları sağlığına kavuşursa yeniden çobanlık yapıp çocuklarını kimseye muhtaç etmeden geçindirebilecek.

ANNE UYSAL: EVDE YİYECEK EKMEĞİMİZ BİLE YOK

Köy yerinde çalışacak bir imkan olmadığı için bir yanında hasta eşi diğer yanında küçük çocuklarıyla tam bir çaresizlik içine giren anne Urfagül Uysal, yetkililere seslenerek yardım istiyor. Anne Uysal, “Eşim yatalak ve iş göremez durumda. Çalışanımız yok, komşuların yardımı ile ayakta durmaya çalışıyoruz. 4 çocuğum var hepsi başarılı şekilde okula gidiyorlar. 8 aydır elektriğimiz kesik, karanlıkta yaşıyoruz. Evimin halini görüyorsunuz; hiçbir gelirimiz yok. Eşim hastalığı öncesi çobanlık yapıyordu geçiniyorduk. Şimdi hiçbir gelirimiz yok. Evde yiyecek ekmeğimiz bile yok. Çocuklarım küçük ve okula gidiyorlar, okuldan geldiklerinde hep ağlıyorlar ‘bizim neden elektriğimiz yok’ diyorlar.” diye konuştu.

BABA YÜRÜYEMİYOR

Beynindeki rahatsızlık nedeniyle yürüme yeteneğini kaybeden ve sürekli oturmak zorunda kalan Celettin Uysal, “Eskiden çobanlık yapıyordum, çocuklarıma ve aileme bakıyordum. Geçirdiğim hastalık sonucu beyin damarlarımın tıkanmasıyla artık yürüyemez oldum. Bu hastalığım yetmezmiş gibi birde elektriklerimiz kesik. 8 aydır karanlıkta yaşıyoruz. Çocuklarım ders çalışamıyorlar, televizyon izleyemiyorlar. Çocuklarım çok aç ve evimiz yok. TEDAŞ ev bana ait olmadığı için abonelik vermiyor. Bende diğer aile fertlerimin evinden oturduğum bu odaya seyyar kablo ile elektrik getirdim. Ancak TEDAŞ bunu da kesti. Yetkililerden çocuklarım ve ailem için yardım eli bekliyorum.” dedi.

ÇOCUKLAR ENDİŞELİ

Köy okulunun 4. sınıf öğrencisi 11 yaşındaki Alev Uysal, “Bizim elektriğimiz yok, dersimize çalışamıyoruz. Kardeşlerim de ders çalışamıyorlar. Elektriğimiz olmadığı için ders çalışamıyoruz. Buradan yetkililere sesleniyorum; bize yardım edin. Benim ve kardeşlerimin dersleri çok iyi. Büyüyünce öğretmen olmak istiyorum. Şuan yaşadığımız bu duruma çok üzülüyorum. Hem babamın hastalığına hem de elektriğimizin olmayışına çok üzülüyorum.” diyerek gözyaşlarına boğuldu.

2. sınıf öğrencisi 8 yaşındaki Caner Uysal ise üzüntüsünden adeta tutuldu ve tek bir kelime bile edemedi. Çaresizliğini ise işte o duruşuyla anlattı adeta.

5 yaşındaki Taner Uysal da ablalarının ve abisinin ağlamasına dayanamadı ve o da hıçkıra hıçkıra ağladı.

HİÇ TELEVİZYON İZLEYEMEDİM

Kardeşinin gözyaşlarını silen 3. sınıf öğrencisi 9 yaşındaki kızı Canan Uysal, “Şuan elektriğimizin olmasını istiyorum, evimizin olmasını istiyorum. Yetkililerden hasta olan babama ve evimize elektrik verilmesi konusunda yardım bekliyoruz. Derslerimi fenerle çalışıyorum. Ancak başarılı olamıyorum. Babam hastalandığı için iyi geçinemiyoruz. Babam çoban oluyordu o zaman iyi geçiniyorduk. Babam hastalanmadan önce iyi yaşıyorduk ama şimdi hasta hiç iyi yaşayamıyoruz. Köyden bize yardım ediyorlar ama yeterli olmuyor. Hep böyle mi gidecek. Buradan evimiz olmasını istiyorum, elektriğimizin olmasını istiyorum ve birde babamın iyileşmesini istiyorum. 8 aya yaklaşık karanlıkta yaşıyoruz ve hiç televizyon izleyemiyorum” dedi.

BU AİLEYE IŞIK OLUN

Muhtar Summani Bozkurt da, “Köyümüz sakinlerinden olan Celettin Uysal’ın durumunu görüyorsunuz. Kendisi yürüyemiyor 4 çocukları var herhangi bir gelir kaynakları yok. Daha önceleri çobanlıkla geçiniyorlardı şimdi hiçbir geçim kaynakları yok. Ancak köyümüzdeki yardımsever vatandaşların yardım ve destekleri ile ayakta durmaya çalışıyorlar ama bu yardımlarla bazı şeyler olmuyor. ‘Çağ atlamışız’ diyoruz ama hangi çağda yaşadığımızı görün. Hacıveli köyünün en ücra köşesinde kimler var, nasıl yaşıyor? Ve en önemlisi elektriksiz yaşıyor. Bu çağda bu yaşam ne demek? Demek ki biz daha çağa ayak uydurmamışız. Onun için sayın Cumhurbaşkanımızdan Sayın Başbakanımızdan ve yardımseverlerden bu 2 hasta ve 4 tane çocuklarına Allah rızası için yardım ellerini uzatmalarını istiyoruz. İşte Hac buradadır. Bundan güzel hayır, yardım yeri yoktur. 4 tane başarılı ve pırıl pırıl çocuklar var burada bu çocuklar geleceğin ufuk ve ışıklarıdır. Bunları yetiştirmemiz gerekir yoksa bunlarda çoban olarak yetişecekler. Buradan yetkililere sesleniyoruz; Allah rızası için gelin bu fakir aileye bir yardım eli uzatalım.” ifadelerini kullandı.